یادداشت چهارم
واما امروز:
2 اردیبهشت
ملالی نیست جز آمدن خیالی دور که من آنرا دلتنگی بی سبب می خوانم . دلتنگی من که گاه گاه می آید و من باز نمی دانم که چرا ؟
تنها می دانم که من همیشه از نگاه نا درست و طعنه های تاریک و این اتاق سرشار از سکوت ترسیده ام .اما با این وجود در برودت این باد های هرگز نلرزیده ام و همیشه طوری از کنار زندگی گذشته ام که نلرزید دل نا ماندگار بی درمان و نلرزید زانوی آهوی بی جفت. |