سلام
و اما امروز :
۱۶ اردیبهشت . باید از درد بگویم از همان دیروز سرد !
دیروز تولدم بود .اما من این را امروز نفهمیدم . دیروز دانستم آغاز ۲۱ سالگی را. خدا به من رحم کند . روز تولدم سرشار بود از اندوه و تنهایی و دلتنگی . همه به من تبریک گفتند . اما هیچ کس مرا نفهمید . هیچ کس ندانست که ۱۵ اردیبهشت شبیه هر روزی هست الا روز تولدم . من پر از غم بودم . و دلم می خواست مانده شو قم به نوایی برسد . اما نرسید .
دریغا
دریغ از یک نفر همدم خوشبختی ها .
یک نفر همدم سختی ها .
دریغا دریغ !
و من بار ها و بارها شعر هدیه فروغ فرخزاد را خواندم . اما هیچ کس حتی خدا هم برایم چراغی و دریچه ای نیاورد .
کسی گفت زندگی همین است . . چاره ای نیست .
و من ارام می گیرم .
اما نه!
من نمی توانم باور کنم که رفتم و برای کاری که نکردم عذر خواستم و غرورم را له کردم . تا بیش از این لهش نکنند . آه بیچاره من !!
چقدر زندگی برایش سخت است . آنقدر این من خسته بود که در لحظه لحظه روز ۱۵ اردیبهشت تنها می خواست که دیگر نباشد .
اماهنوز هست . گرچه ارزو کشید فریاد
اما . . .
آه بی فایده بود
شعر هدیه از فروغ فرخزاد
من از نهایت شب حرف می زنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف می زنم .
اگر به خانه من آمدی برای من ای مهربان
یک چراغ بیار
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم
ای وای!
دلم آتیش گرفت!
:(
کاش اقراق کرده باشی!
سردی نگاهو بشکن فاصله سزای ما نیست تو بمون واسه همیشه این جدایی حق ما نیست
بودن تو پر از حضور حتی واسه یه لحظه
میمیرم بی تو
خوندن من یه بهانس یه سرود عاشقانس من برات ترانه میگم تا بدونی که باهاتم
تو خود دلیل بودنم بی تو شب سحر نمیشه
میمیرم بی تو
من عشقتو به همه دنیا نمیدم حتی یادتو به کوه و دریا نمیدم
با تو می مونم واسه همیشه
اگه دنیا بخواد منو تو تنها بمونیم واست میمیرم جواب دنیارو میدم
با تو می مونم واسه همیشه
من عشقتو به همه دنیا نمیدم حتی یادتو به کوه و دریا نمیدم
با تو می مونم واسه همیشه
خاطراته تورو چه خوب چه بد حک میکنم توی تنهاییام فقط به تو فکر میکنم
با تو می مونم واسه همیشه
اگه دنیا بخواد منو تو تنها بمونیم واست میمیرم جواب دنیارو میدم با تو می مونم واسه همیشه