منجات

کریما !

گرفتار آن دردم که تو درمان آنی.

بنده آن ثنا ام که تو سزاوار آنی .

من در تو چه دانم ؟ تو دانی !

تو آنی که گفتی من آنم .

-       آنی .

الهی نه می توانیم که این کار بی تو بسر بریم .

نه زهره آن داریم که از تو بسر بریم .

هر گه که پنداریم که رسیدیم از حیرت شما روا سر بریم .