عکس

عکس

تقدیر

و چون دری گشوده شد راهی بسته ماند . و چون راهی گشوده شد دری بسته ماند و در این قصه تقدیر و نشانه آن بود که صبح دیگری در راه است .

. . .

حقیقت دارد که اغلب عشق های واقعی و پر شور

به اندازه یک زندگی

و حتی بالاتر از آن

نیز طول می کشند .

اما من

عشقی را می شناسم که یک ماه به درازا کشید

با این وجود واقعی بود

. . .

پاره ای وقت ها دلتنگ و سرشار از حس

بودن و نبودن

تمام آسمان مهتابی را می گردی .

و باز نگاه می کنی به آسمان .

تنها یک ستاره از همه فانوس های شهر

آن بالا بالاها روشنترین است .

و تنها عاشقان اهل رنج اند .

و من عشق را پیراهن خود کرده ام همیشه تا . . .

دل

نشو از نی ! نی تکه چوبی بیش نیست .

بشنو از دل ! دل حریم کبریاست

نی چو سوزد خاک و خاکستر شود

دل چو سوزد خانه ها ویران شود

فروغ فرخزاد

آه ای زندگی من آیینه ام .

از تو چشمم پر از نگاه شود .

ورنه مرگ بنگرد در من

روی آیینه ام سیاه شود .

عاشقم . عاشق ستاره صبح .

عاشق ابرهای سرگردان .

عاشق روزهای بارانی .

عاشق هر چه نام توست بر آن            فروغ